الـجـروب الـرسـمى لـلـمـنـتـدى FaceBook | Official Group

**a7lashabab** · 12-11-2010, 10:23 PM

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته... ؛؛

يارب الجميع يكون بخير اليوم يسعدنى بجد اقدم ليكم

مٌرهن السعاده

واتمنى انه ينول اعجابكم

يحكى ان فى قديم الزمان الخاص بى كان هناك رجلا يسمى مٌراهن السعاده كان يخبو ويطوف بين اركان البلاد

بحثاً عن اٌناس يسعدهم بكل ما أوتى من وسائل السعاده المتاحه له فهيا بنا نعش فى ما يسرده علينا القلم من كلمات

توصف هذا الرجل

التعريف عن نفسه :
اسمى سعيد كل يوم عندى وليد

بروح فى مكان.. ومكان.. لاكن بحس ان لسه بعيد

مهما وصلت لابعد مكان اقول لاء لسه فى تانى اكيد

افضل ماشى مع الايام وأنادى بعد كل أذان فينك يالى عاوز تبقى سعيد

يرد عليا صدا صوتى.. انا.. ويقولى فينك يالى عاوز تبقى سعيد

واضحك على الى فاضلى من دنيا السعاده مالقيش غير حتة حديد

ماشى عليها بتسند بيها وانادى واقول فينك يالى عاوز تبقى سعيد

دخلت مدينه جواه شئى يشبه حورينا والناس حوليا تبص وتقول دا اكيد من بعيد

والاقى الكل يبص عليا ومحدش يقولى تعالى عليا اسندك واشيلك ما انا اصلى شديد

وافضل ماشى ادوس ع نقطعرقى بترسملى طريقى البعيد

واحس ان وقتى الى فاضلى لازم انادى ع الى عاوزا يبقى سعيد

اوقف حالى واقعد ع بالى واقول بعلو صوتى فينك يالى عاوز تبقى سعيد

تبص الناس بأعجوبه ويقولو عليا ال اى كركوبه من كتر شعرى الى وصل لحد العصا الحديد

ميهمنيش بصتهم ولا حتى ضحكتهم وانادى من جديد فينك يالى عاوز تبقى سعيد

اسمع صوت منادى يرد ويهادى ويقول ايوه ... ايوه .... ايوه ...... انا هنا يا عم سعيد

استغرب وألالى وابصى ليه الاقى شبه ولادى وبيقرب عليا زى القطار الحديد

اقوله بسرعه بالراحه يابنى عرفت اسمى لاكن مقولتش منين الوليد ؟

قاله انا من زمان بعيد زمن السعاده فيه كان شئى اكيد ولولا انى صوتك شديد

ما كنت سمعتك لو حتى تنده فى بؤق حديد وتعلى صوتك يمشى لبعيد

ضحك عم سعيد وقال ياه ع الفتى الشديد هو دا الى هيشيل الحديد وعلمه معايا كل جديد

وابص بصه لناس منبصه واستغرب ليهم واقول فى عقلى لبالى تفتكر هيطلع منهم سريد

الاقى بالى يرد ع حالى بغباوة عقلى ويديله بأيد حديد.. ياغبى... دول ناس باصه مش اكتر مش هيقولو شئى جديد

مسكت الشاب من ايده سألته اى جديُده قالى معاك انا هفضل شديد ولو رحت فين معاك لو بعيد

فرحت من جوا نفسى.. بكيت حبه من نفسى.. ع ضحكة الشاب السعيد وأتارينى مش فهمنى لحد ما الاقى البعيد

قولتله يلا يابنى دول ناسمافيش حد فيهم مش غريب بصين عليا مافيش حتى يعزمو بصحن فيه سريد

قالى معلش.. ياحجى.. اهم كدا من ساعة ما عشنا فى الجديد مافيش اى شئى غير يبصو ع أى حد غريب

قلتلو لاء لاء بالراحه عليا ومعايا واحكيلى من غير متألف الحكايه يمكن الاقى حد فيهم ينفع يكون سعيد

قالى شوف ياعم السعيد لاقيته مد رجله لبعيد واضجع ع كتفه الشمال وقالى.. يابنى اى بعد شوف ياعم سعيد

قالتله فى يوم كانت المدينه عايش فيها مسكين من كتر مسكنته كنا بنقول عليه فقيد
وفى لحظه من الوقت الملعون لاقناه لوحده بيصروخ ويبوح... انا عايش مش فقيد ...وعندى كمان وليد

اهل المدينه استغربوه ..!!وراحو بالطوب رجموه تنسب العار لينا اما صحيح مش فقيد العيله وبس لا اتاريك للعقل فقيد

خته بعد ما ضمد جراحه واقعده ع مكان يقدر فيه يبوح ويقول كل الى بيه عقله شريد

قالى شكرا يا أبنى من غيرك كان زمانى فى الحضيض

قالتلوه دا واجبى ليكى يا فقيد ....سمع كلمتى ... لاقتوه قام هيمشى بعيد

مسكت فيه .. شديته قالى ان كله خلا بيه قلتلو انا معاك وليك زى التجاعيد

قالى بص يابنى قصتى هيا كأنى لا كأنى فى زمن مش هنا عايش فى مكان بعيد

بصتلوه وقلتلو بالراحه يا ..... مرتضدش اقول فقيد وقلتلو كمل معاك بس بالراحه متروحش من غيرى لبعيد

قالى بص يابنى ولو انك مش هتفهم ... بس يمكن تعرف تساعد ولو بشئى ولو ان شكلك عنيد

زمان وانا فى سن الشباب فى مرحلة الاكتمال شوفت بنت فى غاية الجمال ماشيه وادمها جمال لراجل شديد

عرفته وهو وجى من بعيد بيقول شدو الحبال يارجال وهلمو لى علشان نلحق قبل ما تنزل اشمس فى بحر الشريد

بصيت فى عيونها لاقت الكون سحرلى والدنيا بتلف بيا واتمنيت السعات تزيد من وقتها واكون فى عنيها اناالوحيد

عم سعيد هنا قاطعه وقله يا سلام شوفت يابنى ازاى المراءه بتسحر العيون وسحرها اكتر من مال قرون ولو ماله حديد

كمل.. كمل.... قال بعد البصه الى شوفتها منها ركزت فى عنيا شوفتينى فى دنيا تانيه بس فى خيالى وحيد

الركب عمال يرحل وانا لسه عليها باصص واقول اقرب ولا ارحل اكيد مش هتعوز واحد جديد كفايا عليها الشديد

ورجعت تانى افحت لقناتى فى ارضى وبكل عندى فيها رحت وراها ومشيت لحد ما وصلت لقصر محطه سور حديد

قلت ورب جمالك لوصلك لو كنتى فين .... جوايا قلت ياه كل دا من بصه فى عنيها انا شكلى ضعت ودماغى راحت لبعيد

فضلت ماشى ادور وافكر ع طريقى ليها لاقيت حراس شداد دا غير الى جوا عاد قلت هفكر وفضلت باصص من بعيد

خد فاسى ومحراتى وفضلت لافف فى النهار بمشى كأنى طلعت جبال واقول اهش ازاى العيال من بوابة الحديد

كنت بمنى نفسى اكون عندى طاقه او اكون عندى وليد يشيل منى المحرات واضرب انا بالفاس بس اكيد هيا ام الوليد

وعلشانها هحارب لو جواميس او حدايب بس اكيد هفضل ليكى دايب من بصة عين يا محجوزه فى قصر لا سجن حديد

وفجاءه جتلى فكره مش انا معايا فاس ولابس اكتر من لباس يبا اى الى يمنع ان ادوس واقلع الارض بالفاس الحديد

ونشوف الباقى المره الجايه دا لسه الحديث هيطول والقصه هتعيد وتقول ع كل واحد فى المدينه الى زاد لى فيها التجاعيد

تبعو معايا الروايه دا عم سعيد راجل غريب فى بلد غريب مالوش حد قريب منه غير
عصيته الحديد