لى جميع الاعضاء يطلب الدخول الفورى الى حلقات الرعب

[mig25]

اجازة اخر السنة 2009



الحمد لله انجزت سنة فى كلية الهندسة حاجة عظيمة لما يكون طالع عينك و فى الاخر تنجح


النتيجة كانت فى يوم 14 ديسمبر 2009 نجحت الحمد الله اخيرا حنزل اجازة كلمت والدى قالى اثبت انا جايلك يا حيوان و حننزل ما بعض لقيت والدى عندى يوم 16 ديسمبر و بعد التاكييد على النجاح والدى حجز التذاكر يوم 20 ديسمبر اسود ايام حياتى ابديت بخبر وفاة زميل سودانى ليا فى الجامعة فى حادثة عمال ماوصلت و نقلت دم ليه اناو واحد تانى زميلنا كان مان و انا اغمى عليا من الصدمة و قلة الدم و الهيموجلوبين فى جسمى و كان خلاص فاضل على الطيارة 6 ساعات رحت البيت مع والدى و انا زعلان على زميلى و صاحبى اللى مات الله يرحمه و انى مش حعرف احضر جنازته و و فعلا بعد 5 ساعات كنا فى الطائرة المتوجهة من مطار((klia(( الى مطار ((الدوحة الدولى ))

و بعد حوالى 3 ساعات من الطياران و كان فاضل حوالى 6 ساعات على ميعاد الوصول و كان والدى قاعد جمبى فجاة و احنا قاعدين لينا الطيارة نزلت نزلة اكنها بتقع يا معلم و اسمع بقى سنفونيات بتهوفن من 1-9 من صريخ نسوان لبكاء الاطفال ووالدى قاعدى مزهول انا بقى موت من الرعب اتهبلت جدااااااااا و قلت بما ان ان كدا كدا ميت مبدهاش بقى رحت مطلع الموبايل و كلمت 3 صحابى و قولتلهم بمنتهى الهبل يا جماعة انا فى الطيارة و هى بقع دلوقتى عايزين حاجة منى قبل ما اموت و قفلت و كلمت خالى و قولتلوا انا ابويا معايا على طيارة واحدة و حنموت يا حج طبعا خالى فكرنى بهزر بس لما سمع صوت الصريخ قالى اتكل على الله و موت و انت ساكت

بس بجد انا شفت الموت بعينيا بجد و كان قريب اوى لكن الحمد لله الكابتن سيطر على وضع الطيارة و كانت المفاجاءة كبيرة لما هديت شوية من الهبل اللى كنت فيه لقيت ابويا باع القضية و نام و لقيت الكابتن المساعد بيقولى تعالى هنا و سالنى سؤال غريب (( انت بتخاف من المرتفعات؟)) الاجابة طبعا لا لأن الكرسى بتاعىكان جنب الشباك و انا اكتر واحد شايف المصيبة قالى لو سمحت اتفضل اترزع مكانك و اقفل موبايلك


بس التقيل جى را لما وصلنا مطار الدوحة لقيت صحابى و زمايل والدى فى الشركة و عمى و جوز عمتى مستنينا هناك و كلهم كانوا متوقعين ان الطيارة وقعت لان الطيارة اتاخرت عن معادها ساعة و نص كاملة

((على فكرة احنا مقيمن فى الدوحة اللى هى قطر )) و عمى طبعا اول ما شافنى قلع حزامه و حلف ما حد ضاربنى غيره و صخابى حلفوا ما حد يكسر لى رجلى و ايدى غيرهم وواحد من زمايل والدى كان عايز يكسر موبايلى

بس بجد فعلا الواحد مر بتجارب رعب بس بجد انا عرفت احساس اللى ماتوا فى الطيارات ايه ؟؟

[michilvxv]

المشاركة الأصلية كتبت بواسطة mig25 عفوا ,,, لايمكنك مشاهده الروابط لانك غير مسجل لدينا [ للتسجيل اضغط هنا ]

اجازة اخر السنة 2009



الحمد لله انجزت سنة فى كلية الهندسة حاجة عظيمة لما يكون طالع عينك و فى الاخر تنجح


النتيجة كانت فى يوم 14 ديسمبر 2009 نجحت الحمد الله اخيرا حنزل اجازة كلمت والدى قالى اثبت انا جايلك يا حيوان و حننزل ما بعض لقيت والدى عندى يوم 16 ديسمبر و بعد التاكييد على النجاح والدى حجز التذاكر يوم 20 ديسمبر اسود ايام حياتى ابديت بخبر وفاة زميل سودانى ليا فى الجامعة فى حادثة عمال ماوصلت و نقلت دم ليه اناو واحد تانى زميلنا كان مان و انا اغمى عليا من الصدمة و قلة الدم و الهيموجلوبين فى جسمى و كان خلاص فاضل على الطيارة 6 ساعات رحت البيت مع والدى و انا زعلان على زميلى و صاحبى اللى مات الله يرحمه و انى مش حعرف احضر جنازته و و فعلا بعد 5 ساعات كنا فى الطائرة المتوجهة من مطار((klia(( الى مطار ((الدوحة الدولى ))

و بعد حوالى 3 ساعات من الطياران و كان فاضل حوالى 6 ساعات على ميعاد الوصول و كان والدى قاعد جمبى فجاة و احنا قاعدين لينا الطيارة نزلت نزلة اكنها بتقع يا معلم و اسمع بقى سنفونيات بتهوفن من 1-9 من صريخ نسوان لبكاء الاطفال ووالدى قاعدى مزهول انا بقى موت من الرعب اتهبلت جدااااااااا و قلت بما ان ان كدا كدا ميت مبدهاش بقى رحت مطلع الموبايل و كلمت 3 صحابى و قولتلهم بمنتهى الهبل يا جماعة انا فى الطيارة و هى بقع دلوقتى عايزين حاجة منى قبل ما اموت و قفلت و كلمت خالى و قولتلوا انا ابويا معايا على طيارة واحدة و حنموت يا حج طبعا خالى فكرنى بهزر بس لما سمع صوت الصريخ قالى اتكل على الله و موت و انت ساكت

بس بجد انا شفت الموت بعينيا بجد و كان قريب اوى لكن الحمد لله الكابتن سيطر على وضع الطيارة و كانت المفاجاءة كبيرة لما هديت شوية من الهبل اللى كنت فيه لقيت ابويا باع القضية و نام و لقيت الكابتن المساعد بيقولى تعالى هنا و سالنى سؤال غريب (( انت بتخاف من المرتفعات؟)) الاجابة طبعا لا لأن الكرسى بتاعىكان جنب الشباك و انا اكتر واحد شايف المصيبة قالى لو سمحت اتفضل اترزع مكانك و اقفل موبايلك


بس التقيل جى را لما وصلنا مطار الدوحة لقيت صحابى و زمايل والدى فى الشركة و عمى و جوز عمتى مستنينا هناك و كلهم كانوا متوقعين ان الطيارة وقعت لان الطيارة اتاخرت عن معادها ساعة و نص كاملة

((على فكرة احنا مقيمن فى الدوحة اللى هى قطر )) و عمى طبعا اول ما شافنى قلع حزامه و حلف ما حد ضاربنى غيره و صخابى حلفوا ما حد يكسر لى رجلى و ايدى غيرهم وواحد من زمايل والدى كان عايز يكسر موبايلى

بس بجد فعلا الواحد مر بتجارب رعب بس بجد انا عرفت احساس اللى ماتوا فى الطيارات ايه ؟؟

شكرا يا مان ع القصص الجامده اوي دي